Empatik ve Şefkatli Liderler Geliyor

Ben mesleğini çok seven bir Türk kadın teknoloji ve iş stratejistiyim. 1994 yılında İTÜ Endüstri Mühendisliği bölümünden mezun olduktan sonra, yüksek lisansımı “Stratejik Yönetim”, doktoramı “Teknoloji Yönetimi” alanlarında tamamladım. 2000-2001 yıllarında Dünya Bankası Bilim Adamı Yetiştirme Bursu ile Amerika’da eğitim alırken Intel Oregon’da çalışma fırsatı buldum. Türkiye’de sırasıyla TÜBİTAK, Sabancı Üniversitesi, Koç Grubu ve son olarak Turkcell’de Ar-Ge, İnovasyon Yönetimi, Ekosistem ve İş Geliştirme alanlarında üst düzey yönetici olarak görev aldım.  22 yıllık kariyer yolculuğunun ardından kurumsal hayattan “mezun” olmaya karar verdim. Hemen ardından şirketim Stravision’ı kurarak, melek yatırımcılık, teknoloji girişimciliği ve kurumsal şirketlere uzmanlık alanlarımda yol arkadaşlığı yapmaya başladım. En büyük hayalin ne derseniz, Global ölçekte en iyi olduğumuz işlerin, teknolojilerin, şirketlerin geliştirilmesinin parçası olmak. Türkiye’den nice milyar dolarlık Türkcorn şirketlerin çıkacağına inanıyorum.

Teknoloji ve kadın kavramlarını kendimde yan yana getirmekten daima gurur duydum. Teknolojideki değişimin hızı, yeni ekonominin ve gelecek resminin kural ve koşullarını belirliyor. Bu teknolojileri araştıran, tasarlayan, geliştiren ekiplerin içinde ancak kadınların olması ile 360 derece bakış tamamlanabilir. Başarılı projelerin multi disipliner yaklaşımla geliştirilebileceği konusunda artık tüm dünya hem fikir. Bu nedenle kadının renkli ve çok boyutlu düşünme, üretme potansiyelini gelecek için kullanmak çok daha kritik bir hale geldi.

Öte yandan ben kadın erkek ayrımına inanmayan bir ekolü temsil ediyorum, mesele kadın erkek değil, insan meselesi diyorum. Erkek için zor olanın kadın için kolay olacağını ya da tam tersini kabul etmek benim için mümkün değil. Herkes yetenek ve yetkinlikleri ve hayallerini gerçekleştirmek için verdiği emek, sabır ve dayanıklılık paralelinde başarılı olma potansiyeline sahiptir.

İstatistiklere bakınca dünyanın en büyük 500 şirketinin yalnızca 33 tanesinin liderinin kadın olduğunu görüyoruz. Bu rakamı iyi analiz etmek gerekiyor, temel nedenlerine inmek. Sektörün yapısından ya da o alanda yetkin kadın aday bulunmadığından mı? Ya da birbirine yakın yetkinlikte iki cins adaydan erkek olanın tercih edilmesinden mi?  Burada cam tavandan çok son dönemde konuşulan “kırık merdiven” kavramına daha çok inanıyorum. Kadınları üst düzey yönetici koltuklarına taşımak için önce birinci yönetici seviyesinde bu bariyeri aşmak gerekiyor. Yani kadın profesyoneller önce yönetici ünvanını alacak ki, sonra yetenekleri ve potansiyeli doğrultusunda kariyer basamaklarını tırmanabilsin.

Pandemi gündemiyle birlikte “şefkatli” ve “empatik” lider anlayışına ihtiyaç duyan organizasyonları konuşmaya başladık. Kadın erkek ayrımı yapmadan hepimizin bizi anlayan, profesyonellik kadar insan yönümüzle de ilgilendiğini gösteren liderlere ihtiyacı var. Bahsettiğimiz kavramlar zaten kadınları ayrıştıran ve benim büyük bir güç olarak gördüğüm kavramlar. O nedenle önümüzdeki 1 yıl içinde teknoloji sektörü de dahil olmak üzere kadın lider tercihlerinin artacağını düşünüyorum.